«اسماعیل بن علی بن اسحاق بن ابی سهل بن نوبخت» دانشمندی معروف و اهل بحث و مناظره با مخالفان شیعه بود که سی و هفت کتاب و رساله داشت. [1] عده ای از ابوسهل نوبختی سئوال کردند: چطور شد امر نیابت به «شیخ ابوالقاسم حسین بن روح» واگذار شد ولی به تو واگذار نشد؟ او پاسخ داد: آنان (ائمه «ع») بهتر از هر کس می دانند چه کسی را به این مقام برگزینند. من آدمی هستم که با دشمنان رفت و آمد دارم و با ایشان مناظره می کنم. اگر آنچه را که ابوالقاسم درباره امام می داند می دانستم، شاید در بحث هایم با دشمنان و جدال با آنان، می کوشیدم تا دلایل بنیادی را بر وجود امام ارائه دهم و در نتیجه، محل اقامت او را آشکار سازم؛ اما اگر ابوالقاسم، امام را در زیر جامعه خود پنهان کرده باشد، بدنش را با قیچی قطعه قطعه کنند تا او را نشان دهد، هرگز چنین نخواهد کرد. [2]
«ابوسهل نوبختی» از جمله کسانی است که از تولد حضرت مهدی (ع) اطلاع یافت [3] و بر جنازه پدر حضرت نماز خوانده است. [4][1] خاندان نوبختی، ص 122 و 123
[2] غیبه طوسی، ص 391
[3] بحارالانوار، ج 51، ص 5؛ کمال الدین، ج 2، ص 104 – 114
[4] بحار الانوار، ج 2، ص 6
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...
