اسم او «ابوهاشم داود بن قاسم بن اسحاق بن عبدالله بن جعفر بن ابی طالب» معروف به جعفری است. سید بن طاووس نوشته است که او از جمله نمایندگان و نواب معروفی است که شیعیان قائل به امامت حضرت عسکری (ع) در نیابت آن ها اختلافی ندارند و نیز مؤلف کتاب «الرزام الناصب» نیز او را از نائبان بی واسطه حضرت ولی عصر (ع) دانسته است. [1] شیخ حر عاملی درباره او می گوید: «وی از اهالی بغداد بوده، ثقه و جلیل القدر و دارای شخصیتی ارزنده و مورد احترام ائمه (ع) می باشد. امام جواد، امام هادی و امام عکسری (ع) را درک کرده و در خدمت آن ها بوده است و گفته شده که حضرت رضا (ع) را نیز درک کرده است. [2]
در کتاب «الفهرست» شیخ طوسی آمده است که: او امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری (ع) و وجود مقدس امام زمان (ع) را زیارت کرده و از آن ها روایت نموده است. [3] وی در سال 261 از دنیا رفت و ظاهراً در بغداد به خاک سپرده شد. [4][1] آخرین امید، داود الهامی، ص 121
[2] وسایل الشیعه، ج 20 ، ص 190
[3] جامع الرواه، ج 1، ص 307؛ رجال شیخ طوسی، ص 414
[4] معارف و معاریف، ج 1، ص 487
در کتاب «الفهرست» شیخ طوسی آمده است که: او امام رضا، امام جواد، امام هادی و امام عسکری (ع) و وجود مقدس امام زمان (ع) را زیارت کرده و از آن ها روایت نموده است. [3] وی در سال 261 از دنیا رفت و ظاهراً در بغداد به خاک سپرده شد. [4][1] آخرین امید، داود الهامی، ص 121
[2] وسایل الشیعه، ج 20 ، ص 190
[3] جامع الرواه، ج 1، ص 307؛ رجال شیخ طوسی، ص 414
[4] معارف و معاریف، ج 1، ص 487
شاید این جمعه بیاید ، شاید ...